Wat als je je spark kwijtraakt op je werk? Ott vond 'm terug, samen met Sprinter

Een onverwacht bericht. Een onverwachte wending.

Ott Croll was niet op zoek. Sterker nog: ze herstelde thuis van een ernstig ongeluk, zat midden in een periode van reflectie, en vroeg zich af of ze nog wel in de civiele techniek wilde blijven werken. Tot haar telefoon op een zaterdagavond om acht uur pingde. Een DM van recruiter Fleur op LinkedIn. Otts reactie? “Of je vindt je werk zó belachelijk leuk dat je zelfs in het weekend kandidaten benadert… of je bent zó onder de indruk van mijn profiel dat je niet kon wachten,” stuurde ze met een knipoog terug.

Wat begon als een luchtige uitwisseling, groeide uit tot een gesprek dat alles veranderde. Inmiddels werkt Ott als adviseur tender & samenwerking bij dutch process innovators (dpi). En belangrijker nog: ze heeft haar spark weer teruggevonden.

 

“Ik stond letterlijk in de vlammen. Dat zet je leven stil.”

Voor haar overstap werkte Ott al jaren in de bouw & infra. Een sector die haar fascineerde, juist omdat ze zich er kon bewegen tussen verschillende werelden. Ze vertelt: “Ik zit aan tafel met praktische monteurs én hoogopgeleide wethouders, dat contrast spreekt me enorm aan.” Tegelijkertijd merkte ze dat er iets begon te wringen. “Ik wilde méér doen met de menselijke kant van processen. Maar in onze sector is verandering spannend. Ik stond vaak alleen in mijn visie en had het gevoel dat ik tegen de stroming in aan het zwemmen was.”

In die periode begon ze voorzichtig met solliciteren. Maar toen volgde privé een ongeluk, waarbij Ott letterlijk in de vlammen stond tijdens een ontploffing bij een groot kampvuur. Alles kwam stil te liggen. “Ik zei in het ziekenhuis al mijn sollicitaties af”, vertelt Ott. “Maar mijn herstelperiode bracht ook twijfel met zich mee. Ik vroeg me meer en meer af: hoor ik hier nog wel? Misschien moet ik deze sector helemaal achter me laten.”

 

De klik kwam niet alleen van de inhoud

Toen Sprinter haar benaderde, was Ott sceptisch. “Ik ben best kritisch op bemiddelaars. Vaak gaat het om snel schakelen, een match maken en dan zijn ze weer weg.” Maar Sprinter deed het anders.

Lotte (mede-eigenaar Sprinter) nam de tijd om naar Ott toe te komen, midden in haar herstelperiode. “Dat gebaar raakte me. Het was mijn eerste keer weer met de metro, dus alles voelde nog onzeker.” Het gesprek dat volgde was open, oprecht en zonder druk. “We spraken over mijn werk, maar vooral over wie ik ben, waar ik blij van word en wat ik nodig heb om goed te landen. De spark. Dat persoonlijke, dat maakte het verschil.”

De klik zat hem ook in de kleine dingen. “Onze gedeelde liefde voor honden, de nuchtere toon. Het voelde vertrouwd. Geen verkooppraatje, maar iemand die luisterde en begreep wat ik nodig had.”

Toen Lotte zei: “Ik weet het perfecte bedrijf voor jou,” dacht Ott ‘jaja, dat zeggen ze allemaal’. “Maar achteraf bleek het precies te kloppen.”

 

dpi: een plek waar de vonk overslaat

Ott besloot het gesprek aan te gaan. Want nieuwsgierigheid won het van twijfel. Al snel volgden de kennismakingen met dpi en dat voelde direct goed.

Bij dpi combineert Ott haar technische kennis met haar passie voor samenwerking. “Ik begeleid aanbestedingstrajecten, maar werk ook aan samenwerkingsvraagstukken. Denk aan projecten waarin meerdere aannemers voor langere tijd met elkaar moeten samenwerken, terwijl het vertrouwen nog moet groeien. Dan is het cruciaal om het proces aan de voorkant goed in te richten.”

Juist die dynamiek geeft energie. “Laatst begeleidde ik de sessie ‘Fouten maken moed’. Een oefening waarin aannemers uitspreken waar ze tegenaan lopen. Halverwege liep de spanning op door iets kleins: iemand speelde vals. De sfeer sloeg om. Maar juist dat moment bracht waarde. Er kwam frustratie naar boven, maar ook ruimte om elkaar beter te begrijpen. Je ziet dan iets verschuiven aan tafel.”

 

“Mijn werk mag weer knetteren”

De spark zit voor Ott in die rauwe, eerlijke momenten. “Als aannemers hun kaarten op tafel leggen, of durven zeggen: ik begrijp jouw aanpak niet. Dan ontstaat er beweging. Er komt ruimte om samen verder te bouwen.”

Datzelfde gevoel van ruimte ervoer ze ook in haar eigen proces. “Sprinter gaf me vanaf het begin het vertrouwen om open te zijn over wat ik nodig had. Ze waren er voor, tijdens en na mijn start. Geen standaard opvolging, maar oprechte betrokkenheid. Lotte belt bijvoorbeeld nog regelmatig om te vragen hoe het gaat en of ik nog op mijn plek zit,” zegt Ott met een glimlach.

 

Advies voor twijfelaars in de civiele techniek

“Ik dacht zelf dat ik eruit wilde stappen. Maar soms heb je alleen het juiste gesprek nodig om te zien wat er wél kan.” Haar tip voor andere professionals in de civiele techniek: “Ga praten. En vraag altijd aan het einde van het gesprek: ken je nog iemand anders met wie ik verder kan praten? Eén kop koffie kan al genoeg zijn om je verder te brengen.”

 

Ook de spark weer terugvinden in je werk?

Sprinter kijkt verder dan je cv. Zit je op een kruispunt? Of gewoon toe aan een plek waar je weer energie van krijgt? Kom vrijblijvend kennismaken. Dan kijken we samen wat het beste bij jou past.