Van twijfels naar trots: hoe Anouk zonder technische achtergrond haar plek vond in de civiele techniek
Anouk Zijlstra studeerde literatuurwetenschappen en belandde, zonder technische achtergrond, in de civiele techniek. Niet gepland, wel precies op het juiste moment.
Wat begon als een nieuwsgierig gesprek met haar broer, werd het begin van een loopbaan waarin ze zichzelf verraste. Ze startte als documentcontroller, groeide door naar procesbeheersing en werkt vandaag de dag aan projecten die letterlijk zichtbaar zijn in het Nederlandse landschap.
In dit artikel vertelt Anouk open over twijfels, keuzes en doorvragen als sleutel tot succes. Over het lef om te beginnen zonder voorkennis. En over hoe het voelt als je ontdekt dat je juist wél past in een wereld waarvan je dacht: dit is niets voor mij.
Van Europese studies naar civiele projecten
Een studie Europese studies en een master literatuurwetenschappen. Een mooi cv, maar geen duidelijk pad. “Ik wist vooral wat ik níet wilde,” vertelt Anouk. De vacatures die ze tegenkwam sloten niet aan, en steeds opnieuw liep ze vast op het ontbreken van ‘de juiste’ ervaring of diploma’s.
Tot haar broer haar in contact bracht met Sprinter. “Ik wist niet eens wat civiele techniek was,” zegt ze eerlijk. “Tijdens dat eerste gesprek schreef ik letterlijk op: alles behalve gebouwen.” Toch voelde het verrassend goed. Geen standaard sollicitatiegesprek, maar een open uitwisseling over wie ze is, waar haar nieuwsgierigheid zit en wat haar energie geeft. Dat werd het begin van iets nieuws.
De stap in het onbekende
Binnen twee weken zat Anouk bij een grote aannemer als documentcontroller. Een functie waarin ze alle documenten op projecten beheerde en nauw samenwerkte met engineers, projectleiders en uitvoerders. “In het begin voelde het als een sprong in het diepe. Ik had nul technische kennis. Maar iedereen nam de tijd om dingen uit te leggen. Dat gaf vertrouwen.”
Door haar nieuwsgierigheid begon ze de documenten die ze verwerkte ook te lezen. “Ik wilde snappen wat ik deed. En toen ik eenmaal begreep hoe projecten werken, dacht ik: dit smaakt naar meer.”
Die houding bleef niet onopgemerkt. Na verloop van tijd groeide ze door richting procesbeheersing, een rol waarin ze verantwoordelijk is voor het volgen van contracten, planningen en communicatie tussen opdrachtgever en aannemer. “Het mooie is dat je met zoveel verschillende mensen samenwerkt. Geen dag is hetzelfde. En je ziet letterlijk wat je samen bouwt.”
Die mannenwereld viel best mee
De bouw heeft nog altijd het imago van een mannenwereld. Ook Anouk had daar haar twijfels over. “Ik dacht: straks zit ik alleen maar in een keet tussen bouwmannen die denken ‘wat komt zij hier doen?’ Maar dat viel zó mee. Iedereen was juist ontzettend behulpzaam en trots op wat ze doen.”
Haar tip aan anderen? Gewoon vragen stellen. “Ik kreeg ooit het advies: ga naast iemand zitten en vraag wat hij of zij doet. Mensen vinden het leuk om over hun vak te praten. Zo leer je het snelst.”
Wat je durft te vragen, krijg je voor elkaar
Anouk ontdekte ook hoe belangrijk het is om te weten wat je waard bent. “Ik was in het begin te verlegen om over salaris of voorwaarden te praten. Gelukkig hielp Sprinter daarbij. Zij vroegen voor mij wat ik zelf niet durfde. Dat gaf me niet alleen een goede start, maar ook vertrouwen.”
Die persoonlijke begeleiding maakte het verschil. Niet alleen bij haar eerste baan, maar ook toen ze merkte dat ze meer wilde leren. “Ik kon gewoon bellen en zeggen: dit smaakt naar meer. En er werd direct meegedacht. Geen oordeel, maar actie. Dat gaf me het gevoel dat ik er niet alleen voor stond.”
De spark
Vandaag de dag voelt Anouk zich helemaal op haar plek. Ze werkt aan projecten die zichtbaar bijdragen aan Nederland. Van bruggen tot wegen en kunstwerken. “Dat vind ik misschien wel het mooiste: je ziet wat je samen hebt gebouwd. Dat geeft trots.”
Wat haar spark is? “De afwisseling, het teamwork en het gevoel dat ik echt iets toevoeg. Ik zou nooit gelukkig worden in een hoekje met één taak. Hier leer ik elke dag iets nieuws.”
Van twijfels naar trots
Anouks verhaal laat zien dat je geen technische achtergrond nodig hebt om je plek te vinden in de civiele techniek. Met nieuwsgierigheid, lef en de juiste begeleiding kun je groeien in een vakgebied dat letterlijk Nederland in beweging houdt.
“Je hoeft het niet allemaal te weten voordat je begint,” zegt ze. “Ga gewoon het gesprek aan. Er is zóveel mogelijk. En wie weet ontdek je -net als ik- dat de civiele techniek precies is waar jij thuishoort.”
Luister de hele aflevering van Sprinter Talk met Anouk Zijlstra via: Spotify of bekijk ‘m via YouTube. Een gesprek over kansen, lef en het vinden van je spark in een wereld waar je het misschien niet had verwacht.